Հայրենական ապրանքարտադրողների միության նախագահ Վազգեն Սաֆարյանը երկար ժամանակ է, ինչ պնդում է, որ Հայաստանում պետք է ստեղծել արդյունաբերության նախարարություն: Այժմ, երբ կառավարության կազմը փոփոխության ենթարկվեց, կառավարությունը նոր ղեկավար ունի, փորձե՞լ է արդյոք Սաֆարյանն իր ծրագրերը ներկայացնել վարչապետին:
– Փորձե՞լ եք կառավարության նոր ղեկավարին հանդիպել, առաջարկություններով հանդես գալ և ներկայացնել արդյունաբերության նախարարություն ունենալու անհրաժետության Ձեր պահանջը:
– Լավ կլիներ, որ արդյունաբերության նախարարություն ստեղծեին, բայց չգիտես ինչն է պատճառը, որ չեն ստեղծում: ԵԱՏՄ երկրներում կա արդյունաբերության և առևտրի նախարարություն և դա նորմալ է: Այժմ ստեղծվել է մի նախարարություն, որը կոչվում է տնտեսական զարգացման և ներդրումների նախարարություն, պետք է գոնե փորձենք այդ նախարարության մեջ տեսնել արդյունաբերական քաղաքականություն իրականացնողին: Ես պարզապես չեմ հասկանում, թե ինչու են արդյունաբերություն բառից խույս տալիս, այն դեպքում, երբ արդյունաբերությունն այսօրվա մեր մակրոտնտեսական ցուցանիշներում համախառն ներքին արդյունքում 17-18 % է կազմում, բայց արդյունաբերություն բառը որպես այդպիսին չի արծարծվում: Կարծում եմ, որ դա ճիշտ չէ:
Դրա համար ես գտնում եմ, որ մենք պետք է ունենանք այդպիսի նախարարություն, որը պետք է զբաղվի մեր արդյունաբերական կոոպերացիայի խնդիրներով, արտաքին տնտեսական կապերի ստեղծման և վերականգնման գործունեությամբ, որպեսզի կարողանանք ունենալ այդ մասսայական աշխատատեղեր ստեղծող նախարարությունը: Այդ նախարարությունը սչ թե պետք է լինի ֆունկցիոնալ՝ օրենքների ճյուղը կարգավորող, այլ նաև կառավարող ֆունկցիաներ պետք է ունենա:
Այսօրվա հոգեբանությունը թույլ չի տալիս մոտենալ արդյունաբերություն բառին և արծարծել որպես նախարարություն:
– Եթե ոչ որպես նախարարություն, ապա գոնե կոմիտե կամ վարչություն ունենալու հարցով փորձե՞լ եք խնդրին լուծում տալ:
– Մենք հայտ ներկայացրել ենք վարչապետի հետ հանդիպելու: Եթե հանդիպենք, ապա հայրենական արտադրողների հետ կգնանք և կփորձենք մեր հարցը ներկայացնել: Ներկայացրել ենք շատ առաջարկություններ, և եթե դրանք արժանանան վարչապետի ուշադրությանը և նա կարդալով դրանք կուզենա հանդիպել հայրենական ապրանքարտադրողների հետ, մենք կգնանք այդ հանդիպմանը և կհիմնավորենք նաև նախարարության ստեղծման անհրաժեշտությունը:
– Պարոն Սաֆարյան, շուրջ երկու տարի է Հայաստանն արդեն ԵԱՏՄ կազմում է: Ի՞նչ է տալիս այս միությունը ապրանքարտադրողներին:
– Ոչ ոք այնպիսի պատրանք չի ունեցել, թե պետք է անդամակցումից հետո հաջորդ օրը դրախտում հայտնվեինք: Նույնը վերաբերում է նաև Եվրամիությանը, եթե կարծում էիք, որ ԵՄ-ին անդամակացելուց հետո պետք է դրախտում լինեինք, այդպես չէ, ավելի վատ էր լինելու, եթե անդամակցեինք ԵՄ-ին: Իսկ Եվրասիական միության կազմում գազը դարձրեցին 150 դոլար: Սա արդեն նպաստավոր պայման է մեր տեղական արտադրական զարգացման, սոցիալական վիճակի որոշակի մեղմման: Բացի այդ, պետք է չմոռանալ, որ Ռուսաստանը մեր գլխավոր առևտրային գործընկերն է, և մեր արտաքին առևտրի 24,8 տոկոսը Ռուսաստանինն է բաժին ընկնում: 120 հազար տոննայի միրգ ու բանջարեղեն ենք արտահանել Ռուսաստան, դա կարող էինք Եվրոպա արտահանել, բնավ ոչ: Դեպի Ռուսաստան մենք արտահանում ենք պատրաստի արտադրանք, իսկ ԵՄ հումք ենք արտահանում: ԵՄ-ի հետ մենք մնալու ենք հումքային կցորդ: Իսկ Ռուսաստանի հետ հնարավորություն կա դառնալ արդյունաբերական ապրանքների արտադրության հետ համագործակցող պետություն: Քաղաքական առումով նույնպես ճիշտ էր ԵԱՏՄ-ին անդամակցելը, և մի առիթով հանրապետության նախագահն ընդգծեց, որ չի կարելի անվտանգության խնդիրները լուծել մի համակարգում, տնտեսական խնդիրները՝ մեկ այլ: