Կուզենայի, որ լիներ

Չգիտեմ, թե յուրաքանչյուր հայի/ՀՀ քաղաքացու համար ինչ խորհուրդ ունի ՀՀ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ 25-ամյակը, սակայն գիտեմ, թե ինչ «նշանակություն» կցանկանայի, որ այն ունենար.

  1. Կցանկանայի, որ Հայաստանը հետայսու մնաք բարյավ ասի իր 25-ամյա անչափահասությանը և լիարժեքորեն ստանձնի ինքնուրույն զարգացման պատասխանատվությունը: Կանտյան փիլիսոփայության ոգով ասած՝ առանց կողմնակի միջամտության կարողանա օգտվել սեփական ներուժից: Թող հետայսու անկախ Հայաստանի նշանաբանը լինի հետևյալը՝ «Համարձակություն ունեմ պատշաճ օգտվել իմ ինքնիշխանությունից»:
  2. Կցանկանայի, որ Հայաստանի յուրաքանչյուր քաղաքացի նվիրված և սիրառատ ծնողի պես մեր պետությանը վերաբերվեր ինչպես իր զավակին: Կցանկանայի, որ մեր իշխանավորները մեր պետությունը սիրեին ինչպես իրենց զավակներին, քանզի այդ դեպքում ՀՀ բյուջեն կլիներ լիքը, ինչպես իրենց զավակների գրպանները, ՀՀ ենթակառուցվածքները կլինեին ժամանակակից, ինչպես իրենց զավակների մեքենաները, հագուստը և այլն:
  3. Կցանկանայի ստեղծենք լիարժեք նախադրյալներ այն գիտակցության ձևավորման համար, որ ՀՀ անկախությունը մեր մեծագույն ձեռքբերումներից է, իսկ անկախության օրը՝ մեր տոնացույցի ամենագլխավոր տոնը: Կցանկանայի տոնենք ոչ միայն և գուցե թե ոչ այնքան մեր ազատագրումը այս կամ այն օտարի լծից, այլ մեր ազատվելը ստրուկի հոգեբանությունից, փրկարար ռուսակենտրոն կամ արևմտակենտրոն կողմնորոշումներից, փառասիրությունից, ներկայապաշտությունից, ներքին դատարկությունը արտաքին շքեղությամբ քողարկելու հոգեբանությունից:
  4. Կցանկանայի, որ մեր անկախությունը նվաճածների և այն մեզ ժառանգածների երազած ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ կերտման պատասխանատու գործը չավանդենք մեր սերունդներին և օր առաջ մեր նվիրական աշխատանքի շնորհիվ սկսենք ապահովել իրական հարգանքի տուրքը մեր նախնիների հանդեպ և պատասխանատու վարքագիծը գալիք սերունդների առջև:

Հ.Գ. ՇՆՈՐՀԱՎՈՐՈՒՄ ԵՄ ԲՈԼՈՐԻՍ ՀՀ ԱՆԿԱԽՈՒԹՅԱՆ 25-ամյակի ԿԱՊԱԿՑՈՒԹՅԱՄԲ, ՇՆՈՐՀԱՎՈՐՈՒՄ ԵՄ ԹԵ՛ ՆՐԱՆՑ, ՈՒՄ ՀԱՄԱՐ ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻ 21-ը ՏՈՆԱԿԱՆ ՕՐ Է, ԹԵ՛ ՆՐԱՆՑ, ՈՒՄ ՀԱՄԱՐ ԱՅՆ ՏԱՐՎԱ ՀԵՐԹԱԿԱՆ ՕՐԵՐԻՑ ՄԵԿՆ Է: