Հայ գրող, հայկական նորագույն զինյալ ազատագրական պայքարի հերոս Գուրգեն Յանիկյանի պատգամը հայ ժողովրդին։
Ձայնագրված է բանտում` ցմահ ազատազրկման խցում:
Հպա՛րտ եմ որ հայ եմ: Հպարտ եմ, որ հա՛յ եմ ծնվել: Հպա՛րտ եղեք և դո՛ւք՝ իմ սիրելի հեռավոր ցեղակիցներ, որ պատկանում եք մի ազգի, որը որքանից անգամ ապացուցել է աշխարհին, որ կարող է տալ յուր թանկագին զավակների արյունը ազատության ու արդարության համար:
Կարող են մարդիկ լեռներ խորտակել, իրենց բազկի ուժով գետերի ընթացքը փոխել: Բայց կարելի՞ է արդյոք, հնարավո՞ր է արդարության, ազատության տե՛նչը խեղդել մարդ կոչված էակի մեջ: Կարելի՞ է արդյոք ստիպել որ մի անհատ, որը այս ազգի զավակ է եթե ինչպիսի նախորդներ է ունեցել. մոռանա այս բոլորը ու հպատակվի չարին ու անարդարությանը մեր այս աշխարհում: Թող աշխարհը իմանա, որ մարդկությունը հայ ազգին պարտք ունի վճարելիք: Տասնյակ դարեր առաջ մեր ազգը պատմություն է ունեցել:Հայ ժողովուրդը յուր անգնահատելի լուման է մտցրել մարդկության առաջադիմության գործում, երբ այսօրվա մեծ ազգերը, որ իրենց զարգացած են համարում՝ կիսավայրենու պես ապրում էին Եվրոպայի անտառներում ու լեռներում: Այսօրվա զարգացած ազգերի հիմքը տարբեր ազգեր իաշխատանքի արդյունքն է, որոնց մեջ մեր ցեղը վերջին տեղը չի գրավում:
Հպա՛րտ եմ որ հայ եմ: Հպարտ եմ, որ հա՛յ եմ ծնվել: Հպա՛րտ եղեք և դո՛ւք՝ իմ սիրելի հեռավոր ցեղակիցներ, որ պատկանում եք մի ազգի, որը որքանից անգամ ապացուցել է աշխարհին, որ կարող է տալ յուր թանկագին զավակների արյունը ազատության ու արդարության համար: Նույնիսկ այսօր՝ ցրված հայության բեկորները հեռավոր Լիբանանում փաստեցին մի անգամ ևս, որ ազգի զավակների կրծքերը կարող են պատնեշներ կազմել, երբ վտանգը սպառնում է ազգին:
Ձայնագրությունը՝ Հայ Հանճարներ youtube-ի ալիքից