Մովսես Դեմիրճյանի դիտարկումները կարանտինային հսկողության վերաբերյալ
Այսօր ինձ էլ փողոցում վերջապես խնդրեցին ներկայացնել անձնագիր և ՀՀ հարգելի պարետի կողմից սահմանված տեղաշարժման թերթիկը: Ապրեն ոստիկանները, որովհետև ոչ բոլորը կարող են այդքան պատասխանատու կերպով կատարել այդքան անիմաստ աշխատանք:
Այնպիսի զգացողություն էր մոտս, որ վերջապես, տարիներ անց, ինչ-որ մեկին հետաքրքրեց դպրոցից չմոռացվող ուղիղ անկյան սինուսը կամ Դոստոևսկու հերոսներից մեկի ենթագիտակցական գործունեության տրամաբանությունը: Բայց ավաղ, հարգարժան ոստիկաններին, չնայած ճերմակած մազերիս, հետաքրքրում էր շատ ավելի ձևական մի բան:
Հիմա հռետորական հարցս. արդյո՞ք մի ամբողջ երկրի ամբողջ կառավարություն մինչև հիմա չհասկացավ, որ անիմաստ և աննպատակ է կորոնավիրուսի կանխարգելման միջոցառումների շրջանակներում ստուգել ինչ-որ թղթեր: Ամեն օր Երևան մտնող փողոցներում ստուգում են անցաթղթեր, որոնք լրացնում են դրանք ներկայացնող մարդիկ կամ նրանց գործատուները: Եվ ի՞նչ, դրանով կանխարգելվե՞ց կորոնավիրուսի տարածումը: Իհարկե ոչ, և կոնկրետ այս հանրային միջոցառումն իրականացվում է միայն իշխանության ներկայության և գործունեության իմիտացիա, տպավորություն ստեղծելու համար:
Այս և նախորդ իշխանությունների միջև կան տարբերություններ, բայց մի բանում նրանք արդեն նմանվել են իրար. երկուսն էլ մտածում էին, որ ավելի խելացի են, քան այսպես կոչված շարքային քաղաքացիները: Երկուսն էլ սխալվում են: Հասարակության հավաքական ինտելեկտն այս պահին ավելի շատ է, քան իշխանության հավաքական ինտելեկտը, և իշխանությունը խնդիր ունի ավելի խելացի, արդյունավետ և հեռանկարային որոշումներ ընդունելու: Իսկ դրա համար անհրաժեշտ են կադրեր:
Որպես ասվածի հիմնավորում, փաստենք, որ հասարակությունն արդեն հասկացել է, թե ինչ է անում իշխանությունը: Քանի որ բոլորի համար պարզ է, որ կորոնավիրուսը տարածվում է ավելի արագ, քան հնարավոր է հայտնաբերել և մեկուսացնել վարակակիր մարդկանց, հետևաբար միակ տարբերակը դառնում է այն, որ վարակվեն բոլոր նրանք, ովքեր վարակվելու են: Թերևս սա իր մտքում ուներ, բայց բարձրաձայն չասեց Ա. Թորոսյանը, երբ խոսում էր մեկ-երկու տարի սովորական կյանքին չվերադառնալու մասին:
Այնպես որ իշխանությունը քիչ-քիչ հանելու է տեղաշարժման և գործունեության սահմանափակումները, որովհետև հասկանում է (և դա բոլորն են հասկանում), որ եթե բանկերը, սննդամթերքի վաճառքի կետերը և մի շարք այլ կառույցներ բաց են, ապա գործող սահմանափակումների արդյունավետությունը խիստ նվազում է: Իսկ ընդհանրապես ամեն ինչ փակել և արգելել և’ հնարավոր չէ, և’ արդեն ուշ է: Մնում է, որ առողջապահական համակարգը պատրաստ լինի ամեն օր ընդունել տասնյակ և հարյուրավոր նոր պացիենտների, և այդպես մեկ-երկու տարի:
Առողջ եղեք: