Հրաչյա Գաբրիելյան

Աշխարհագրագետ, աշխարհագրական գիտությունների դոկտոր Հրաչյա Գաբրիելյանը ծնվել է 1919 թվականի հունիսի 14-ին Գյումրի քաղաքում (այն ժամանակ՝ Ալեքսանդրապոլ)։ Միջնակարգ կրթությունը ստանալուց հետո 17 տարեկանում ուսումը շարունակելու համար մեկնում է Մոսկվա։ Այնտեղ նա ենթարկվում է ավտովթարի, ինչի հետևանքով անդամահատում են ծնկներից ներքևի հատվածները։  Հրաչյա Գաբրիելյանը 1941 թվականին ավարտել է Հայկական պետական մանկավարժական համալսարանը։ 1968-1970 թվականներին եղել է ԵՊՀ աշխարհագրության ֆակուլտետի դեկան, 1977-1988 թվականներին՝ ԵՊՀ ֆիզիկական աշխարհագրության ամբիոնի վարիչ։

Գաբրիելյանն ավելի քան 140 գիտական աշխատանքի՝ մենագրությունների, բուհական ուսումնական ձեռնարկների, գրքերի, գիտական հոդվածների, քարտեզների հեղինակ է։ Առավել հայտնի են «Հայկական ՍՍՀ հրաբխային բարձրավանդակի հողմահարման պրոցեսները» (1962 թ․), «Գետային էրոզիան Հայկական ՍՍՀ-ում (1973 թ․), «Հողի էրոզիան և պայքարը նրա դեմ» (1974 թ․), «Անդրկովկասի բնությունը և ջրային էրոզիան» (1978 թ․) մենագրությունները, «Հիդրոլոգիա» (1963 թ․, 1967 թ․), «Լանդշաֆտների գեոքիմիա» (1968 թ․), «Կովկասի ֆիզիկական աշխարհագրություն» (1979 թ․), «Երկիր մոլորակը և նրա աշխարհագրական թաղանթը» (1983 թ․), «Երկրագնդի ջրային ոլորտը» (1987 թ․) ձեռնարկները։

Մահացել է 2003թ․ Երևանում։

Հրապարակախոսություն
Բնությունը մի սերնդի սեփականություն չէ
Ուղղել բնության սխալը