Պուտինի վարկանիշն անկում է ապրում

Կրեմլի ցանկությունը՝ ստիպել Բելառուսին Ռուսաստանի հետ դաշինք կազմել, կարելի է բացատրել վերջերս անցկացված հարցման արդյունքներով, ըստ որի Պուտինի նկատմամբ ժողովրդի վստահության մակարդակը նվազել է մինչև 33,4%-ի։ Վերջերս հասարակական կարծիքի ուսումնասիրության Ռուսաստանի պետական կենտրոնը (ВЦИОМ) հրապարակել է նախագահ Վլադիմիր Պուտինի ժողովրդականության անկման մասին զարմանալի արդյունքներ։

Խոսքը մի հետազոտության մասին է, որի օգնությամբ ուսումնասիրում են ռուսների վստահությունը քաղաքական գործիչների նկատմամբ և հավանությունը, մասնավորապես, նախագահի գործունեությանը։ ВЦИОМ-ի ինտերնետային էջում մամուլի առաջին տողերով տպավորություն է ստեղծվում, որ Պուտինի մոտ ամեն ինչ դեռևս լավ է։ Նախագահի գործունեության նկատմամբ հավանության ցուցիչը կազմել է 62.1%։ Ռուսները մասնակցել են հարցմանը 2019թ.-ի հունվարի սկզբին։ Սակայն հաջորդ կետն անսպասելի էր։ Տրվեց բաց հարց. «Եթե խոսենք քաղաքական գործիչների մասին, ապա ու՞մ կվստահեիք կարևոր պետական խնդիրների լուծումը, և ու՞մ՝ ոչ»։

Պուտինը գլխավորեց այս վարկանիշը, սակայն ստացավ բավականին համեստ աջակցություն՝ 33,4%։ Երկրորդ տեղում էր պաշտպանության նախարար Սերգեյ Շոյգուն՝ (13,7 %), իսկ երրորդ տեղը զբաղեցրեց Սերգեյ Լավրովը՝ (9,3 %)։ Ռուսների 33,4% վստահությունը 2000 թվականից ի վեր Պուտինի նախագահության ողջ ժամանակահատվածի վատագույն ցուցանիշն է,- նշում է «Дождь»-ը։

ВЦИОМ ղեկավար, սոցիոլոգ Վալերի Ֆյոդորովը հիշեցնում է, որ Պուտինի նկատմամբ վստահության մակարդակը վերջին անգամ այդպես ցածր է եղել 2005 թվականին, երբ քաղաքացիների նպաստները փոխարինվեցին դրամական փոխհատուցմամբ։  Բողոքներ եղան։  Շատերն էին համարում, որ իրենցից խլել են նպաստները։ Այդ ժամանակ Պուտինը ստացավ քաղաքացիների աջակցության 45%-ը։ Վստահության ընթացիկ անկումը կարող է պայմանավորված լինել կենսաթոշակային բարեփոխումներով, ըստ որի տղամարդկանց և կանանց կենսաթոշակային տարիքն աստիճանաբար աճելու է։

Պուտինի նկատմամբ ժողովրդի վստահության մակարդակն իր գագաթնակետին է հասել 2015 թվականի գարնանը (65 %), որի աճը կապված է Ղրիմի օկուպացիայի հետ։ Ռուսական հասարակական կարծիքի ուսումնասիրությանը պետք է քննադատաբար վերաբերվել, սակայն նրանք ցույց են տալիս շարժման ընդհանուր ուղղությունը։ Հետաքրքիր է, որ ռուսները տալիս են իրենց հավանությունը Պուտինի գործողություններին որպես նածագահի, բայց միևնույն ժամանակ նրանք այլևս չեն վստահում նրան։ Հակասությունը կարելի է բացատրել նրանով, որ ռուսներն արդեն պատրաստվում են նոր տհաճ որոշումների, չնայած Պուտինի դեմ ելույթների նշաններ դեռևս չկան։

2011-2012 թվականներին Ռուսաստանում նկատվել է ցույցերի լայնամասշտաբ ալիք։ Պուտինը դադարեցրել է ընդդիմադիրների և ցուցարարների ձերբակալությունները և ուժի կիրառումը անմիջապես 2012 թվականին՝ նախագահական նոր ժամկետի մեկնարկին։  Ղրիմը և  Սիրիայի պատերազմը Պուտինին բերեցին ժողովրդականության աճ։  Այժմ Կրեմլը քննարկում է, թե ինչպե՞ս կարելի է բարձրացնել նախագահի վստահության մակարդակը։ Այդ լուծումը կարող է լինել ուժի հերթական ցուցադրությունը։ Այս առումով կարելի է հիշել Կրեմլի գործողությունների ակտիվացումը Բելառուսի նկատմամբ։

Եթե Պուտինը կարողանա ստիպել Բելառուսին դաշինք կազմել Ռուսաստանի հետ, ապա դա կլինի հերթական քայլը՝ վերադարձնել Մոսկվային Խորհրդային Միության ազդեցության գոտի։ 2024 թվականին Պուտինը կարող է դառնալ նոր պետական միության գլխավոր դեմքը, երբ սահմանադրության համաձայն նա այլևս չկարողանա մնալ Ռուսաստանի նախագահ։

Հոդվածի բնօրինակը Inosmi.ru կայքում։