«Ведомости»-ին ներկայացնում է ռուսական խոշորագույն «Սբերբանկ» բանկի ղեկավար, հայտնի գործիչ Գերման Գրեֆի՝ «ՏԱՍՍ» գործակալությանը տված ծավալուն հարցազրույցի առավել հետաքրքիր հատվածները։
Կուդրինի հետ մտածողության տարբերության մասին
«Ես վառ արտահայտված էքստրավերտ եմ։ Ես արագ եմ մտածում, արձագանքում և որոշումներ կայացնում։ Սակայն ինձ պետք են նաև այնպիսինները, ովքեր ոչ մի տեղ չեն շտապում, երկար կշռադատում են յուրաքանչյուր քայլը կամ խոսքը։ Այդպես են հասնում ներդաշնակության»,- ասել է Գրեֆը։ Այն հարցին, թե արդյոք աշխատանքի կընդուներ Հաշվիչ պալատի ղեկավար Ալեքսեյ Կուդրինին՝ Գրեֆը դրական պատասխան է տվել։ «Ալեքսեյը մոտավորապես երկու անգամ ավելի դանդաղ է խորամուխ լինում իրավիճակի մեջ, և եթե արդեն խորամուխ է եղել, ապա դա մնացած ամբողջ կյանքի համար է։ Նա նկատում է ահռելի քանակությամբ մանրուքներ, որոնք ինձ հասանելի չեն։ Սա լավ կամ վատ չէ։ Սա ուրիշ է։ Չնայած տարբերությանը՝ մենք միասին կատարյալ թիմ ենք»,- ընդգծել է Գրեֆը։
Ռուսաստանի կրթական խնդիրների մասին
Գրեֆի կարծիքով, Ռուսաստանի կրթական համակարգը չի պատրաստում մարդկային կապիտալն այնպիսի որակով և տեմպերով, որը պահանջում է ժամանակը։ «Մարդկային կապիտալն անհար է արագ վերակառուցել, և հենց այստեղ մեզ մոտ սկսեց գոյանալ մեծ բացը։ Ռուսական և արևմտյան բարձրագույն կրթական համակարգերի միջև անդունդ կա»,- նշել է «Սբերբանկ»-ի ղեկավարը։ Դպրոցական կրթությամբ թեև Ռուսաստանն ահռելի չափերով հետ չի ընկել, բայց եթե այս ոլորտում ոչինչ չձեռնարկվի, ապա այդտեղ էլ երկիրն արագորեն դիրքերը կկորցնի։ Ինչ վերաբերվում է համալսարանական կրթությանն, ապա իրերի դրությունը շատ ավելի վատ է, ավելացրել է Գրեֆը։ Նա նկատել է, որ շուտով ավարտվում է Վլադիմիր Պուտինի կողմից հաստաված «5-100» նախագիծը, ըստ որի Ռուսաստանի հինգ բուհեր պետք է ընդգրկվեին երեք հեղինակավոր համաշխարհային վարկանիշային աղյուսակի լավագույն 100 համալսարանների մեջ։ Սակայն, 2018 թվականի վերջին միայն МГУ-ն կարողացավ հասնել QS World University Rankings-ի 95-րդ հորիզոնական։ «Ես ընդգրկված եմ Ռուսաստանի առաջատար բուհերի մրցունակությունը բարձրացնելու խորհրդում: Դիմորդներից շատերին ես հարցնում եմ. «Այժմ դուք որոշել եք մտնել աշխարհի լավագույն բուհերի հարյուրյակ, միևնույն ժամանակ ղեկավարում եք համալսարանը արդեն շատ տարիներ։ Ի՞նչն էր խանգարում նախկինում ձեր առջև դնել նման նպատակ և փորձել այն լուծել։ Կախարդական ի՞նչ ձևով այն մեկ տարի անց հարյուրավոր գիծ վերև պետք է բարձրանա։ Ինձ տալիս են ստանդարտ պատասխան. «Խնդիրն առաջին 100-ի մեջ մտնելը չէր»։ Հիանալի է, այնպես չէ՞»,- ասում է Գրեֆը։
Անձնական գիտելիքների դեֆիցիտի մասին
«Ինձ մոտ իսկապես շատ են գիտելիքների բացերը: Որքան հնարավոր է, փորձում եմ դրանք լրացնել, բայց որքան խորն եմ ճանաչում խնդիրը, այնքան թվում է, թե սկսում եմ ավելի քիչ հասկանալ այն…Առանց կոկետության կարող եմ խոստովանել, որ ողջ կյանքիս ընթացքում պայքարում եմ ոչ բավականաչափ կրթված մարդու կոմպլեքսի դեմ»։
Պարտքով գումար տալու ցանկություն չունենալու մասին
Գրեֆն ասում է, որ երկար ժամանակ է ինչ պարտքով գումար չի տալիս և առաջին հերթին ընկերներին, որպեսզի չփչացնի նրանց հետ հարաբերությունները։ «Նախկինում եղել է պարտքով գումար եմ տվել, հետո ինձ չեն վերադարձրել գումարը, բայց շարունակել են շփվել այնպես, կարծես ոչինչ էլ չի եղել։ Կանոնավոր կերպով օգնում եմ մադկանց, ովքեր հայտնվել են կյանքի դժվարին իրավիճակում, բայց այս դեպքում երբեք չեմ ակնկալում, որ այդ գումարները հետագայում վերադարձնեն ինձ»։
Անձնական և կորպորատիվ բարեգործությունների մասին
Գրեֆը մի քանի գործընկերների հետ օգնում է «Хорошкола» Մոսկվայի մասնավոր գիմնազիային, որի հիմնադիրը նրա կինն է՝ Յանան։ «Սբերբանկ»-ի խնամակալության տակ է գտնվում ավելի քան 160 մանկատուն, ասել է Գրեֆը՝ հավելելով, որ այնտեղ գնում է ոչ միայն ընտանիքի, այլ նաև գործընկերների հետ։ Բանկի կառավարման խորհրդի անդամների համար սահմանվել է բարեգործական նվիրատվությունների ավելի ցածր շեմ։ «Ավելին հնարավոր է, պակաս՝ ոչ»։ Գրեֆի խոսքով, բանկը սկզբունքորեն չի օգնում պրոֆեսիոնալ սպորտին, սակայն բարեգործության ոլորտի վերաբերյալ տևական քննարկումներում առանձնացրել են երեք առաջնահերթություններ՝ երեխաները՝ ներառյալ կրթությունը, մշակույթը, ինչպես նաև ծերերի և հաշմանդամություն ունեցող անձանց բնակարանավարձը:
Բանկի աշխատողների գնահատման եզակի համակարգի մասին
Վերջերս «Սբերբանկ»-ը թողարկել է նոր պլատֆորմ աշխատողների աշխատանքի որակը գնահատելու համար։ «Պլատֆորմը շատ հետաքրքիր է և լավ արդյունքներ է տալիս, դժվար թե ուրիշ տեղ հանդիպեք նման մի բանի»,-նշել է Գրեֆը։ Նրա խոսքով՝ ղեկավարությունը տեսնում է յուրաքանչյուր աշխատողի մասին տեղեկատվությունը և եռամսյակի հիման վրա նրանց գնահատում ըստ «5+» արդյունավետության համակարգի։ Այս համակարգն առաջարկում է հինգ տարբեր գնահատականներ՝ A, B, C, D և E: Եթե անձը ստացել է C, նշանակում է աշխատանքը համապատասխանում է պահանջներին, նա հաջողությամբ իրագործել է բիզնես պլանը։ Նա, ով ստացել է B գնահատականը, գերազանցել է սպասումները, իսկ նա ով ստացել է A՝ սխրագործություն է արել։ Եթե վեց ամսվա ընթացքում մարդը գնահատվել է D, դա աշխատանքից հեռացնելու պատճառ է արդեն, ընգծել է Գրեֆը։
Աշխարհակարգի արագ ոչնչացման մասին
«Մարդկությունը չափազանց նեգատիվ է կուտակել և սկսում է հետևողականորեն ոչնչացնել աշխարհակարգը: Ես չեմ հավատում, որ նման ֆոկուսը կմնա առանց հետևանքների։ Ցավոք սրտի, մենք կբախվենք դրան, մեզ սպասվում է գոյություն ունեցող աշխարհակարգի ոչնչացում։ Դա շատ ցավալի կլինի»։
SWIFT-ից Ռուսաստանի հնարավոր անջատման մասին
SWIFT համակարգից Ռուսաստանի հնարավոր անջատումը Գրեֆն անվանեց «հին սարսափ պատմություն»։ Նա ասում է, որ Ռուսաստանը ներկայումս շատ ավելի լավ է պաշտպանված նման գործողություններից։ «Խնդիրը նույնիսկSWIFT-ի մասին չէ։ Ցանկացած բանկ, առաջին հերթին, օղակ է համաշխարհային գործարքային շղթայում, և այդ տեղի կորուստը բնավ ցանկալի չէ: Միջազգային հաշվարկային համակարգից հեռացումն անհնարին է դարձնում հիմնական ֆունկցիոնալության իրականացումը»,- նշում է նա։ Նրա խոսքով, հիմա Ռուսաստանի ներսում կառուցվել է այլընտրանք, մինչդեռ ավելի վաղ դժվարություներ կային Visa-ի և Mastercard-ի հետ։ Այժմ, ավելացրել է նա, տուժում են վերազգային գործարքները՝ հաճախորդների 5%-ն է, մնացածներն աշխատում են ներքին համակարգի միջոցով։
Վախերի մասին
«Ինձ վախեցնում է իմ և հարազատներիս կյանքն ու առողջությունը կորցնելու վտանգը։ Երկրորդ տեղում ազատությունը կորցնելու վախն է՝ իր բոլոր դրսևորումներով: Սա առանցքային արժեք է։ Ազատության բացակայության պայմաններում անխուսափելիորեն առաջանում է հետևյալ հարցը՝ ինչու՞ է մեզ պետք կյանքը»։
Գրքերի մասին
Գրեֆի խոսքով՝ ամսական 3-4 գիրք է կարդում։ «Ճիշտն ասած, գեղարվեստական գրքերի նկատմամբ այնքան էլ հակում չունեմ, այդ իսկ պատճառով երբեմն ժամանակ եմ անցկացնում «կասկածելի» գրականություն կարդալով»,- ասաց նա՝ ավելացնելով, որ սա խնդիր է կրթության պակասի բարդույթ ունեցող մարդկանց համար։ Վերջերս ընթերցածներից ավելի շատ հավանել է Ջոն Ուիթմորի «Առաջնորդի ներքին ուժը» գիրքը, ինչպես նաև Անդրեյ Կուրպատովի «Չորրորդ համաշխարհային պատերազմ» գիրքը (այն նվիրված է արհեստական ինտելեկտին), որը նվեր է ստացել հեղինակի կողմից։
Նախորդ հոբբիների մասին
Գրեֆը 16 տարեկանում է ստացել վարորդական իրավունք և հիմա հազվադեպ է նստում ղեկին։ Նա ասում է, որ կյանքում հաճախ է պատահում, որ փոխվում են ճաշակը, հակումները, շահերը։ Գրեֆը բերում է որսի օրինակը, որի նկատմամբ կորցրել է հետաքրքրությունը 15 տարի առաջ։ Նա առաջ սիրում էր զենքը, որսորդ էր, ինչպես ասում են, խելքն իրենը չէր, բայց ոչ հիմա։ «Նույնիսկ չեմ կարող պատկերացնել, որ կկրակեմ կենդանիներին։ Թռչուններ դեռևս որսում եմ, բայց կենդանիների վրա ձեռքս չի բարձրանում»,- նշել է նա։ Հիմա ավելի շատ նախընտրում է «որսալ» տեսախցիկով։
Կյանքի իմաստի մասին
«Ոչ մի նոր բան չեմ մտածում… Այս թեմայի վերաբերյալ շատ տեսություններ կան։ Փիլիսոփաները պնդում էին, որ կյանքի իմաստը հանգիստ վիճակում է։ Մեկ այլ կարծիք էլ կա. Երջանկության կամ ներդաշնակության հնարավոր չէ հասնել, եթե ձգտում եք դրան։ Շատերի դժբախտության պատճառն այն է, որ մենք մեզ համար ստեղծում ենք վիրտուալ կերպար, որն իրականում գոյություն չունի։ Գնահատում ենք կյանքը կատարյալ պատկերով, արդյունքում ստանում ենք խորը հիասթափություն։ Հնարավոր չէ հասնել կատարելության, անհրաժեշտ է դրա հետ համակերպվել և աշխատել ինքներդ ձեզ վրա։ Որոշակի ժամանակահատվածում որոշակի անձի գոյության փաստն արդեն իսկ երջանկություն է։ Անհրաժեշտ է որսալ ակնթարթը։ Ինչ-որ ներհատուկ բաների համար պայքարն ի սկզբանե կործանարար է։ Սա մեծ չարիք է։ Մարդուն հրամցնում են ինչ-որ չափորոշիչներ, հպարտության պատրվակներ՝ մեքենա, բնակարան, ամառանոց… Ինչ-որ առումով պետք է համապատասխանության վիճակի հասնել, սակայն միշտ նոր նյութական նպատակ է առաջ գալիս, որին անհրաժեշտ է ձգտել։ Դժվար է կանգ առնելը։ Հորիզոնի համար չավարտվող պայքար է, որի եզրագիծը կանխատեսելի է։ Փորձում եմ ամեն ինչում գտնել ուրախանալու պատճառներ, այլ ոչ թե տառապանքի։ Այդպես ներդաշնակության հետ ավելի հեշտ է դառնում»:
Հրապարակման բնօրինակը «Ведомости» պարբերականի կայքում։